Σχηματίζω τυχαίους αριθμούς τηλεφώνου

Από τον περασμένο Μάιο παίζω αραιά και πού με ένα vst looper και την κιθάρα μου. Ξεκινάω από το μηδέν χωρίς να έχω προσχεδιάσει κάτι, ούτε καν την πρώτη νότα. Αυτοσχεδιασμοί one take.

Δεν είναι πολλές φορές που έχω παίξει με αυτόν τον τρόπο, ζήτημα αν φτάνουν τις 12-15. Νομίζω ότι τους έχω καταγράψει όλους, σε όποιο folder βρίσκω κάθε φορά μπροστά μου. Σήμερα, βρήκα έναν από αυτούς.

Ο κωδικός συμπτώσεων:

Το συγκεκριμένο αυτοσχεδιασμό τον είχα γράψει την προτελευταία μέρα του Αυγούστου και τον είχα αποθηκεύσει με το όνομα "τηλεφώνημα".

Το τραγούδι "οι δρόμοι γυρίζουν" γράφτηκε την νύχτα 30-31 Αυγούστου 06. Εκεί υπάρχει το εξής:

"σχηματίζω τυχαίους αριθμούς τηλεφώνου,
τα δάχτυλά μου όμως μπερδεύονται πάλι
και παίρνω εσένα."

Το παραπάνω είναι μια αναφορά σε ένα κείμενο που είχα γράψει στα είκοσί μου. Ψάχνοντας τη σελίδα με το πρώτο αυτό κείμενο, είδα ότι το είχα γράψει ξημερώματα 31 Αυγούστου 1996. Ακριβώς δέκα χρόνια πριν τους "δρόμους" και δώδεκα πριν τον αυτοσχεδιασμό.
Το κείμενο είναι αυτό:

Στο δωμάτιο σχηματίζω τυχαίους αριθμούς τηλεφώνου
για να σε γνωρίσω καλύτερα
γιατί μου λείπει η εστίαση
κι εσύ δεν αναρωτιέσαι για τα τελευταία αυτοκίνητα
που περνάνε στις 4 το πρωί
και τα ανεξερεύνητα πρόσωπα
που γνωρίστηκαν σε μια νύχτα
και μετά απλώς χάθηκαν.
Η ρηχότητα μού μπερδεύει τα δάχτυλα
κι αποπροσανατολίζει τις γραμμές
για να σου τηλεφωνώ στην παλιά συνοικία
που μου θυμίζει άλλες συνομιλίες
- που δεν τέλειωσαν ποτέ.

Θα βρέξει σήμερα
την τελευταία μέρα του Αυγούστου.
Πέρα απ' το ποτάμι, θ' ακούσω τα πρώτα λεωφορεία
να παρασέρνουν τις ιδιοτροπίες
του επίπεδου μαγνητισμού μας.


(το "τηλεφώνημα" συμπεριλαμβάνεται πλέον στο άλμπουμ loop loop)